تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر میزان رضایتمندی دانشجویان پرستاری از برقراری ارتباط با بیماران

مقدمه: مهارت برقراری ارتباط دانشجویان پرستاری سبب افزایش رضایتمندی آن هادر ارائه مراقبت می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی برمیزان رضایتمندی دانشجویان پرستاری ازبرقراری ارتباط با بیماران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با یک گروه، به روش پیش آزمون وپس آزمون انجام شد. تعداد نمونه‌ها 35 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر درسال تحصیلی 94- 93 بود (200 نفر) که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه سه قسمتی جمع آوری گردید: اطلاعات جمعیت شناختی،"آزمون مهارت‌های ارتباطی کوئین دام ("Queen-Dom Communication Skills Test) که روایی و پایایی آن در مطالعات گذشته سنجیده شده و پرسشنامه پژوهشگر ساخته "رضایت دانشجویان پرستاری در برقراری ارتباط با بیماران" (Nursing Students Satisfaction in Communicating with Patients) بود. روایی پرسشنامه به روش روایی محتوا با نظر خواهی از 10 تن از مدرسین دانشگاه آزاد اسلامی تهران و پایایی آن با آلفای کرونباخ با 10 نفر از دانشجویان محاسبه شد. داده‌ها با نرم افزار اس پس اس اس نسخه 21 تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین رضایتمندی دانشجویان پرستاری در برقراری ارتباط با بیماران بستری و ابعاد آن درپیش آزمون از 48/2 برای شرایط بالینی بیمار (کمترین) تا 46/3 برای ارتباط کلامی با بیماران (بیشترین) بود. در پس آزمون میانگین متغیرها 68/3 برای شرایط بالینی بیمار تا 50/4 برای ارتباط کلامی با بیماران بود. میانگین رضایتمندی در پس آزمون بیشترازحد متوسط بود (05/0 > P). نتیجه گیری: آموزش مهارت ارتباطی به دانشجویان پرستاری سیب افزایش رضایتمندی آن‌ها در برقراری ارتباط با بیماران می‌شود. توصیه می‌گردد مسئولان ومدرسان پرستاری به آموزش مهارت‌های ارتباطی در دروس نظری و عملی توجه بیشتری نمایند.